ครั้งหนึ่งในชีวิต ไปพิชิต “ย่าติง”

 

ต้องรีบบอกโชเซียลก่อน อิอิ

สองข้างทางมันสวยมาก สองข้างทางมันว้าวมาก 😍 ตื่นตาตื่นใจกับวิวอลังการตรงหน้า 

เส้นทางเดินเท้าระหว่างทางไปทะเลสาปน้ำนม และทะเลสาปห้าสี คือเป้าหมายของเรา
ตอนนี้มีทำทางบันไดแบบชันให้เดินขึ้นเรื่อยๆ มีเพียงเชือกเกาะ

บันไดไม้ก็จริงแต่ระยะทางชันมากและมีโขดหินซอกแซกตามเส้นทางเดิน

 

เส้นทางนี้มีให้เลือกสองแบบ คือ 
1. นั่งรถไป 6 กิโล แล้วเดินต่ออีก 6 กิโล ค่ารถ 80 หยวน 
2. คือเดินเพรียวๆ 12 กิโล ไม่เสียเงินสักหยวน

แน่นอนว่าในทริปทั้งหมดเลือกข้อ 1 ค่ะ สรุปเดินทั้งหมดไปกลับ 12 กิโล

 

 

 

ทางเดินเริ่มต้นดูดีเนอะ คือทำทางดีมาก เดินผ่านทางเดินไม้อย่างสบายๆ นี่คือเริ่มต้นจริง จิ้งงงง

ค่าเข้าอุทยานย่าติง (รวมค่ารถในอุทยาน (150+120) = 270 หยวน *ได้ 2 วัน) 

ค่ารถวันแรก 120 หยวนวันสองเหลือ 60 หยวน ถ้าใครนอนด้านในอุทยาน เสียค่ารถแค่ครั้งเดียว 

เราเลือกนอนในอุทยาน 1 คืนค่ะ และเที่ยวย่าติง 2 วัน

 

 

 

ทางเดินเริ่มต้นของย่าติง
เต็มไปด้วยวิวสวยๆ แบบว้าวๆ ให้ถ่ายรูปเก็บเป็นที่ระลึกกันหน่อย
นี่เป็นสาเหตุที่ว่าเดินช้ากว่าใครเขา เพราะเอาแต่ถ่ายรูปชมวิวไปด้วยนี่เอง 🤣🤣

 

 

พอทางเดินไม้หายไป ก็จะกลายเป็นทางเดินพื้นดินและหินธรรมดาๆ รวมทั้งมีม้าไว้บริการสำหรับขี่แบบเท่ๆ 

พาไปส่งยังด่านต่อไป แต่ไม่ใช่ด่านที่ถึงจุดหมายเลยนะ ยังไงก็ต้องเดินเท้าไปต่ออยู่ดี
ม้าในช่วงที่ 2 จะเยอะมากกก เวลาเดินต้องคอยหลบหลีกสารพัด ไม่ให้เหยียบขี้ม้า ซึ่งก็ยาก 

ไม่มีใครที่ไม่เหยียบโดนขี้ม้าเลยก็ว่าได้ 555 โดนทุกคน

 

 

 

วิวรอบข้างมันบรรเจิดมาก
มาในช่วงฤดูกาลใบไม้เปลียนสีด้วย เริ่มเหลืองๆ แล้วสวยดีไปอีกแบบน้า

ในภาพนี้คือวันที่ 15 ตุลาคม 2561 ที่ผ่านมาค่ะ

 

 

สเต็ปสอง ทางหินขุรุขระไปเรื่อยๆ ไม้เท้าค้ำยันยังไม่พอ
ทริปนี้สถานที่แบบนี้รองเท้าเดินเทรลสำคัญที่สุดจริงๆค่ะ
เราว่าเราเลือกมาดีแล้วนะ ตอนลงมานี่ถึงต้องเอาเล็บจิกเท้ากันเลยทีเดียว มันเจ็บเอาเรื่องเหมือนกันน้า

 

 

 

วิวข้างทางเดินมันว้าวมากกกก
เวลาหยุดเดินเพื่อถ่ายภาพนะบอกเลย มีหนาว ลมเย็นมาเรื่อยๆ มือนี่แข็งโป๊ก 555

พอเดินไปเรื่อยๆร่างกายก็จะอุ่นๆ หยุดเดินก็หนาว
เอ้าเอาไงดีล่ะเนี่ย

 

 

หึๆ ใครไม่มีไม้เท้าค้ำยันมาด้วยบอกเลย โหด
เอ้ยกุมขมับ จะมีช่วงหนึ่งที่เป็นน้ำแซมมาด้วยลื่นเอาเรื่องเหมือนกัน
นี่คือต้องปีนขึ้นไปบนนั้นให้ได้ 

จุดนี้ม้าจะไม่มาถึงแล้วนะคะ จะมาส่งเพียงแค่นี้แล้วให้เดินต่อไปเอง

 

 

แว๊กกกก เมื่อรู้ตัวว่าไม่ไหว ไม่ใช่สิ ดมไว้ก่อนเป็นยอดดี
เราไม่รู้หรอกว่าอาการขาดอ็อกซิเจนเป็นยังไง ก็เอามาสูดพ่นๆ ดมก่อนตอนนั่งพักไง
พอปีนเสร็จภารกิจ อ็อกซิเจนเราเหลือเยอะมากก ก็ทิ้งไปค่ะ
ค่าอ็อกซิเจนกระป๋องละ 30 หยวน เท่ากับ 142.50 บาท 

เก็บบรรยากาศรอบข้างมาให้ชมกันหน่อย ว่าไม่ได้มีแต่เราสูดดมอ็อกซิเจนกันนะ

ร้อยละ 90 ที่ขึ้นมาบนนี้ต่างก็สุดดมกันตอนนั่งพักระหว่างทางกันหมดเลยล่ะจ้าาาา ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติมากกก

 

 

 

มาถึงครึ่งทางหรือยังไม่รู้
รู้แค่ว่า เก็บภาพไปเรื่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยๆ เราก็พัก
แค่นั้นพอ มีช่วงเวลาที่คิดท้อบ้าง แค่คิดจริงๆ แต่ขาเรา ใจเราบอก ก็ต้องไปให้ถึงให้ได้แหละ ไหนๆ ก็มาเที่ยวแล้ว

 

 

 

 

ระหว่างทาง กับธงมนต์ตรา ที่มีให้เก็บภาพเป็นพร๊อพสวยๆ ด้วยค่ะ มีอยู่ 2 จุด โบกปลิวเวลาต้องลม

 

 

ก่อนจะถึงทะเลสาปน้ำนมและทะเลสาปห้าสี บนนี้ก็มีห้องน้ำให้ปลดทุกข์ด้วยนะจ๊ะ อิอิ
คนต่อแถวกันปลดทุกข์บนสวรรค์จริงๆเชียว
เราน่ะเดินตลอด 8 ชั่วโมงเหลือเชื่อ ไม่เข้าห้องน้ำและไม่ปวดเบาปวดหนักด้วย
ต้องขอบคุณร่างกายตัวเองที่ยังมีแรงขนาดนี้ แม่ไม่ได้ออกกำลังกายฟิตๆ มาก็ตาม

 

ณ เวลานี้บอกเลย เราใกล้ถึงที่หมายแล้วค่ะ !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

ไม่รอช้าที่จะเอาพร๊อพมาด้วยนั่นคือธงชาติไทย ให้ร่วมเป็นหนึ่งในการบันทึกความทรงจำของเรา
ที่ดั้นด้นขึ้นมาถึงตรงนี้ได้แล้วนะเออ

เชียร์ ไทยแลนด์ปู้นๆ

 

 

เดินต่อไปยังทะเลสาป 5 สีเพียง 500 เมตร
แต่เป็นทางที่โหดสัสมากกกกก เหนื่อยโฮก
เลยหันหลังไปมองทะเลสาปน้ำนมที่เราจากมา เออมันสวยงามจริงๆ

 

 

ภาพมุมกว้างๆ ของทะเลสาป 5 สีบนย่าติงกันนะ นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ จะขึ้นมาเรื่อยๆ สลับกันไป
ในความคิดเรานะคะ ทะเลสาปน้ำนมสีสันจะสวยว๊าวกว่ามาก แต่ทางขึ้นทะเลสาปห้าสีจะโหดมาก 555
สรุปแค่นี้แหละจ้าา สำหรับสองเป้าหมายที่เราไปพิชิตกันมา สำเร็จ เราทำสำเร็จแล้วนะ