SPY MAN INNWhy Magazine Online จันทร์ที่ 31 สิงหาคม 2563

…กราบสวัสดีคร้าบ…มิตรรักแฟนคลับขาประจำสื่อ INNWhy Magazine Online กับคอลัมนิสต์กอสซิปวงการประกันภัย การเงิน การลงทุน SPY MAN ซึ่งรอบสัปดาห์นี้เป็นวันสุดท้ายของเดือนตรงกับวันจันทร์ที่ 31 สิงหาคม 2563 ทิ้งทวนเดือน 8 ย่างสู่เดือน 9 กันยายนที่เข้าใจว่าหลายกิจกรรมทางสังคมก็จะทะลักจากท่อที่ค้างคากันมานานกว่า 6-7 เดือนก่อนหน้านี้นะคร้าบ…โดยเฉพาะงานมอบรางวัลฝ่ายขายประจำปี 2020…

…เรื่องใหญ่ให้เกาะติดกันไปแล้วอย่างเรื่องของการยกร่าง “พ.ร.บ.ประกันสุขภาพ” วาระแห่งชาติที่คิกออฟกันไปเมื่อสัปดาห์ก่อนจากความตั้งใจยกฐานรากความเสมอภาคด้านการแข่งขันให้ภาคเอกชนและเพื่อรักษาประโยชน์สูงสุดกับทางเลือกที่ดีของประชาชน…จาก “ดร.ไก่ สุทธิพล ทวีชัยการ” เลขาธิการ สำนักงาน คปภ…ท่ามกลางกระแสวุ่นๆ ของคนในแวดวงการประกันชีวิตกับเรื่องราวของ “นักขาย” และ บริษัท ที่กำลังเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่กันอุตหลุดตอนนี้…

…ใต้คลื่นใหญ่นี้…มีใครรู้ตื้นลึกหนาบางอะไรกันบ้างมั๊ยเอ่ย…SPY MAN จอมคนอยากรู้ก็ไปล้วงมาฝากท่านๆ คุณๆ อีกตามเคยละนะ…เริ่มกันก่อนกับคำถาม…นักขายย้ายค่ายผิดม๊ะ!!…คำถามๆ มาแบบหมัดตรงทำเอาหลายคนหน้าหงายง๊ะ ง่ายๆ เหมือนกัน…เพราะวันนี้อีกด้านหนึ่งที่ทำให้ภาพของ “นักขาย” ผู้ย้ายเป็นประเด็นขึ้นมานั้น…อยากจะสะกิดไปยังผู้เกี่ยวข้องลองมานั่งล้อมวงโต๊ะกลมกันสักรอบ เพื่อคลิกๆ หา “ต้นตอ” ที่มาของคำถามว่า ย้ายค่ายผิดม๊ะ!!…กันดู

…ถ้าจะว่ากันตามตรงก็เป็นว่า…นักขายย้ายค่ายไม่ผิดตามกฎหมายหล่ะ…แต่ถ้าจะผิดก็คงผิดในพฤติกรรมอื่นที่เกิดขึ้นในช่วงขณะหรือระหว่างการย้ายค่าย…ทั้งนี้กฎหมายประกันชีวิตบ้านเรามีข้อหนึ่งที่ทำให้มี “ข้อผูกพัน” เหมือนมัดตราสังสถานะตัวแทนประกันชีวิต “ต้องสังกัด” บริษัทประกันชีวิตใดบริษัทหนึ่ง!!…ขณะที่ต่างประเทศก้าวข้ามความผูกพันนี้ไปแล้ว…ทำให้ “นักขายเทศ” ไม่ต้องมีสภาพเป็น “แผลกดทับ” เหมือน “นักขายไทย” ทุกวันนี้…ที่พออยู่ไปนานๆ ก็เกิดเป็นแผลกดทับขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว…

…เริ่มตั้งแต่ “นักขายไทย” สังกัดบริษัทเดียวบริษัทหนึ่งย้ายไปไหนไม่ได้…แม้จะขายของไม่ออก…เพราะถ้าย้ายจะโดนสังคมตำหนิถึงจรรยาบรรณในอาชีพ…แต่ทั้งที่ ของที่มีบนเช้ลมันได้แต่โชว์แต่ไม่โดนใจลูกค้า…พอขายไม่ออกทำยอดไม่ได้ก็โดน “ปลดตำแหน่ง” เงินค่าบริหารก็หายไป…แถมยังมีพายุกระหน่ำซัมเมอร์เซลส์จากมาตรการ “ลดคอมฯ” ลงไปอีก…แค่นั้นยังไม่พอ…พอขายสินค้าได้มาบ้าง…แต่พนักงานหอของสกรีนหน้าเค้าท์เตอร์ก็ทำซะ!!…บอกว่าสุขภาพลูกค้าไม่เหมาะที่จะซื้อสินค้าชิ้นนั้นของบริษัทไปบริโภค…อ่ะนะ..

…เอางัยดีหล่ะงานนี้…เงินก็เก็บจากลูกค้าส่งเข้าลิ้นชักบริษัทไปแล้ว…แต่ “ผู้ตรวจ” กับบอกว่าของไม่เหมาะที่จะมอบให้ลูกค้าไป…ทำงัยดี…ก็ต้องคืนเงิน อ้าว!! ตาย ห…หล่ะนี้ๆ จะทำงัย…เพราะดันไป “ดึงคอมฯ” ไปใช้ซะแล้ว ยิ่งเงินไม่พอใช้อยู่!!…เอ้ยยย…อย่างนี้ก็ต้องถูกบริษัท “ตั้งหนี้” นี่หว่า…ตาย ห…อีกรอบ!! ของขายไม่ได้ไม่ถูกจริตลูกค้าแถมยังมาเป็นหนี้บริษัทอีก!!…ซึ่งงานนี้เขามองว่าเป็นเสมือนเงินเอาไปใช้ (ยืม) ต้องจ่ายพร้อมดอกเบี้ย!! ด้วยนะคร้าบนายจ๋า…

…อีกไม่พอ…หัวหน้าทีมขายมาดูแล…แทนที่จะช่วยกันหาข้อเท็จจริง!! แต่ก็กลับมากำชับให้ “เข้าประชุม” ถ้าไม่เข้า…ไม่พาน้องใหม่ไปร่วม..งานนี้มีโดนอีกเด้ง!! “ปรับ” นะฮ้านายจ๋า…แผลลึกกินเนื้อตัวเองจนจะไปถึงกระดูก ขยับก็โดน!! ไม่ขยับก็โดน!!…แล้วจะอยู่อย่างไรดีหล่ะน่ะ…ฉะนั้น!! ทันที่มีอะไรให้เลือก!! “ตัวแทนไทย” ก็คงต้องมองๆ ซึ่งต่างจาก “ตัวแทนเทศ” ที่เขามีของให้เลือกอย่างเสรีเพื่อคัดสรรไป “มอบลูกค้า” ได้โดนใจโดนจิตอยู่เป็นเพื่อนร่วมวางแผนการเงินไปจนจบกรมธรรม์กันหล่ะคร้าบนายจ๋า…

…“ตัวแทนเทศ”…ทุกวันนี้เหมือนจะอยู่เหนือข้อกล่าวหา ถูกหรือผิด..โดยพวกเขาดำรงอยู่ได้ด้วยคำว่า “จรรยาบรรณ” อย่างแท้จริงที่มาจากความรับผิดชอบและรักในงานขายประกันฯ ยึดเป็นอาชีพที่มั่นคงและอยู่ได้ อยู่รอด อยู่เป็นเพื่อนคู่คิด มิตรคู่บ้านคู่ครอบครัวลูกค้ามาตลอด และตลอดไป… “ลูกค้าซื้อประกันฯ เพราะ..ตัวแทน” โดยแท้..บริษัทเป็นองค์ประกอบรองลงมาจากความสัมพันธ์ระหว่างตัวแทนกับลูกค้า…โจทย์นี้..ผู้เกี่ยวข้องจะแก้กันอย่างไร…หากเราไม่อยากเห็น “ลูกค้ากำพร้า” ที่เพิ่มมากมายขึ้นไปกว่าที่เป็นมาล่ะท่าน!!

..ลูกค้ากำพร้า…อ๊ะนะ ฟังดูแล้วไม่ค่อยคุ้น…เราคุ้นๆ แต่ กรมธรรม์กำพร้า…ที่บริษัทกำหนดศัพท์นี้ขึ้นมา…แต่ลูกค้ากำพร้า..เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในอุตสาหกรรมประกันชีวิตไทยเราทุกวันนี้…ด้วย “ลูกค้า” มีกรมธรรม์ที่บริษัทต้องดูแล…หลังจาก “ตัวแทน” คนหนึ่งที่เขาเสนอตัวมาเป็นผู้ดูแลลูกค้าคนนั้นตั้งแต่แรก…แต่อยู่ไม่รอด!! ในอาชีพ!! (ข้อควรคิดเพิ่มเติม…อยู่ไม่รอดไม่ได้หมายถึงเขาไม่เก่ง แต่เพราะเขาเก่งแต่ดันไปพาดบันไดผิดที่เลยเสียชีวิตจากอาชีพตั้งแต่เริ่มต้น)…แต่การดูแลของบริษัทฯ จะดีลึกซึ้งเท่าตัวแทนที่ตายจากไปหรือไม่…นี่ก็อีกเรื่องต้องทบทวน!!

…อย่าลืมความจริงวันนี้…ตัวแทนทั้งระบบ จาก 300,000 กว่าคน…ล้มหายตายจากไปในไม่กี่ปีเหลือประมาณ 250,000 ถึง 270,00 คน…และจะลดลงไปเรื่อยๆ นิยาย น่ารักน่าใคร่ ของ “ตัวแทน” กับ “บริษัทประกันฯ” ยังมีอีกเยอะ…วันแรกต้องอาศัยตัวแทนช่วยสร้างองค์กรธุรกิจ พอวันหนึ่งก็ปลดระวางตัวแทนเฒ่าที่ค่าหัวสูง (แต่ก็ยังน้อยกว่าค่าแป๊เจ๊ยะแบ๊งก์ หล่ะ) ซะนี่…แถมยังเปิดเกมชิงเป้ากับตัวแทน ให้น้องเทเลฯ มาช้อนร่อนตะแกรงรายชื่อลูกค้าไปดูแลแทนก็มีออกมาอีก…เพราะ พ.ร.บ.ข้อมูลฯ แท้เชียวที่มันทำให้อะไรๆ “เปลี่ยนไปได้” นะคร้าบ…

…รอบสัปดาห์นี้…ว่ากันประมาณนี้ก่อนนะคร้าบ…สวัสดี!!