ปรากฎว่างานวิจัยนี้พบว่า

94% เกิดจากการเลือกประเภทสินทรัพย์ลงทุน (Asset Class Selection)

4% เกิดจากการเลือกหลักทรัพย์ถูกตัว (Security Selection) 

2% เกิดจากช่วงเวลาที่ลงทุน (Market Timing)

ซึ่งการเลือกหลักทรัพย์ถูกตัว ก็เหมือนกับซื้อหวย เราไม่มีโอกาสรู้ได้เลยว่าหลักทรัพย์ตัวไหนจะให้ผลตอบแทนที่ดีมากในอนาคต เว้นแต่คุณเป็นผู้ลงทุนแบบปู่บัฟเฟต์ที่ศึกษาถึงธุรกิจของหลักทรัพย์ หรือหุ้นตัวนั้น ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อ ส่วนการเลือกลงทุนถูกช่วงเวลา ก็เหมือนกับที่หลายคนบอก ให้ซื้อหุ้นตอนลงต่ำสุด และให้ขายตอนมันขึ้นสูงสุด ซึ่งถ้าใครรู้แบบนั้น ก็รวยไปแล้วครับ

ข้อแนะนำที่ดีที่สุด ก็คือการลงทุนโดยการเลือกประเภทสินทรัพย์ลงทุน แล้วนำมาจัดพอร์ตการลงทุน และให้มองผลตอบแทนในภาพรวมของพอร์ตการลงทุน แทนที่จะมองที่สินทรัพย์ตัวใดตัวหนึ่ง

เพราะบางช่วงเวลาสินทรัพย์บางตัวอาจจะผลตอบแทนที่ดี แต่บางตัวอาจจะขาดทุน เราก็อย่าไปมองตัวที่ขาดทุน เพราะเมื่อเวลาเปลี่ยนตัวที่กำไร ก็อาจจะขาดทุน และตัวที่ขาดทุนก็อาจจะกลับมามีกำไรก็ได้ เราจึงควรมองผลตอบแทนในภาพรวมมากกว่า

เหมือนภาษิตนักลงทุนที่ว่า “อย่าใส่ไข่ในตระกร้าใบเดียว” (Don’t put all your eggs in one basket) หมายความว่า  การเลือกสินทรัพย์นั้นเหมือนการเอาไข่ไปใส่ในตระกร้า เราก็ควรเอาไข่ไปใส่ไว้ในตระกร้าหลายใบ เพราะถ้าใส่ไข่ไว้ในตระกร้าใบเดียว แล้วตระกร้าใบนั้นตก ไข่ของเราก็จะแตกเสียหายไปทั้งหมด เช่นเดียวกัน ถ้าหากเลือกลงทุนในสินทรัพย์ตัวเดียว แล้วสินทรัพย์ตัวนั้นขาดทุน เท่ากับว่าเงินของเราทั้งหมดขาดทุนไปด้วย

ดังนั้น วิธีที่จะช่วยลดความเสี่ยงจากการขาดทุนได้ดีที่สุด คือกระจายการลงทุนไปในสินทรัพย์ประเภทต่าง (Asset Allocation) นั่นเอง ส่วนจะกระจายยังไงนั้น โปรดติดตามอ่านได้ในตอนต่อไปครับ

หมายเหตุ : จริง ๆ แล้วมีงานวิจัยหลังจากนี้ตั้งข้อสงสัยว่าตัวเลขที่ได้จากงานวิจัย “Determinants of Portfolio Performance” (1986) นี้ไม่ได้ถูกต้อง 100% แต่ทุกคนก็ยังยอมรับว่า การเลือกประเภทสินทรัพย์ลงทุนเพื่อจัดพอร์ตการลงทุนนั้น คือ สิ่งที่สำคัญและช่วยให้ได้ผลตอบแทนที่ดีกว่าวิธีอื่นๆ